بانک مرکزی چین (PBOC) هر صبح نقطه میانه روزانه برای یوان در برابر سبدی از ارزها، عمدتاً دلار آمریکا، تعیین می‌کند. این نقطه میانه به عنوان مرجعی برای تجارت عمل می‌کند و تحت تأثیر عرضه و تقاضا در بازار، شاخص‌های اقتصادی و نوسانات ارزهای بین‌المللی قرار دارد.
PBOC یک سیستم نرخ ارز شناور مدیریت‌شده را پیاده‌سازی می‌کند که به یوان اجازه می‌دهد تا در یک باند تجاری +/- 2% از نقطه میانه نوسان کند. این محدوده می‌تواند بر اساس شرایط اقتصادی اصلاح شود.
اگر یوان به محدودیت‌های باند تجاری نزدیک شود یا نوسان شدید نشان دهد، PBOC ممکن است در بازار ارز خارجی مداخله کند تا ارزش ارز را تثبیت کند.
مفهوم مرکزی آنچه که تاکنون دیده‌ایم این است که یوان به‌طور آزاد نوسان نمی‌کند، بلکه در محدوده‌ای ثابت که هر روز توسط بانک مرکزی چین تعیین می‌شود، حرکت می‌کند و برای راهنمایی از داده‌های اقتصادی و رفتار بازار استفاده می‌کند. آن نقطه مرجع — که به عنوان نقطه میانه روزانه شناخته می‌شود — تقریباً مانند یک لنگر عمل می‌کند. از آنجا، ارز اجازه دارد تا حداکثر 2 درصد بالا یا پایین شود، که در نتیجه رفتار قیمت را در یک جلسه واحد محدود می‌کند. این سقف و کف به عنوان یک نیروی تعدیل‌کننده عمل می‌کند.
اگر ببینیم که یوان به یکی از این محدودیت‌ها نزدیک می‌شود، به‌ویژه به‌طور منظم، معمولاً نشان‌دهنده واکنشی به فشارهای خارجی است — ارزهای خارجی قوی‌تر، تغییر در انتظارات نرخ بهره یا تغییرات در احساسات اقتصادی. در مواردی مانند این، معمولاً مشاهده می‌شود که بانک تمایل دارد وارد عمل شود، نه به شکل رادیکال، بلکه به اندازه‌ای که روند را تثبیت کند. این ممکن است شامل راهنمایی نرم از طریق بانک‌های دولتی یا اقداماتی مستقیم مانند فروش ذخایر ارز خارجی باشد.
برای آنهایی که دارایی‌های مشتق‌شده مبتنی بر یوان را تحت نظر دارند، پیام نسبتاً واضح است: توجه باید به نقطه میانه نه تنها به خود نقطه میانه، بلکه به نحوه حرکت آن در طول زمان معطوف شود. آیا مقامات آن را به طور مداوم بالاتر یا پایین‌تر تنظیم می‌کنند؟ آیا با تحولات کلی صادرات چین یا جریان‌های سرمایه همراه است؟ نشانه‌های تغییر در آنجا می‌تواند فرصت‌های کوتاه‌مدت ایجاد کند اگر زود تشخیص داده شود.
در شرایط عملی، نقطه میانه می‌تواند سیگنال‌هایی را قبل از واکنش نرخ‌های نقدی ارائه کند و به ایجاد موقعیت‌ها در معرض‌های مصنوعی که به ارزیابی‌های یوان اشاره دارند، کمک کند. تغییرات کوچک در موضع سیاست — به عنوان مثال، یک سری تعیین‌های بالاتر در شرایط فشار خارجی — می‌تواند نوسان ضمنی را در جفت ارزهای میان‌ارز گسترش دهد. این موضوع زمانی اهمیت پیدا می‌کند که در انتخاب بین ساختارهای وگا طولانی و ساختارهای حساس به دلتا درگیر باشید.
همچنین باید در نظر بگیرید که چگونه به طور قابل پیش‌بینی باندهای بالایی و پایینی رعایت می‌شوند. یک نرخ نقدی که برای بیش از چند جلسه به یک قطب محدود شده باشد، معمولاً پیش از هرگونه اقدام کلامی از سوی مقامات یا تعدیل واقعی اقدام به تنظیم باند اتفاق می‌افتد. اگر این اتفاق بعد از کشیده شدن واژگان خارجه بیفتد، آنگاه برخی از جذاب‌ترین فرصت‌های پرداخت نامتقارن می‌تواند به وجود آید — به ویژه زمانی که کاهش زمان به‌طور غیرمحتاطانه قیمت‌گذاری شده باشد.
برای زمان‌بندی، انتشار هفتگی داده‌های اقتصادی و داده‌های حساب‌های خارجی باید همراه با تثبیت روزانه پیگیری شود. یک مازاد غیرمنتظره، به عنوان مثال، قدرت ورودی را نشان می‌دهد که ممکن است نقطه میانه را قوی‌تر از انتظارات معامله‌گران تنظیم کند. آن تغییر به تنهایی می‌تواند کافی باشد تا یک موقعیت زیان‌ده را به سود تبدیل کند، اگر به مقاطع ساختاری تنگ اشاره کنیم.
تأثیرات جانبی را فراموش نکنید. باند تجاری و نقطه میانه یوان می‌تواند به آرامی به ارزهای منطقه‌ای، به‌ویژه آنهایی که به چین نزدیک هستند، نفوذ کند. یک حرکت نظام‌مند در تثبیت، در دوره‌های گذشته کافی بوده است تا ری‌ریتینگ‌های حاشیه‌ای در نقاط آتی برای سایر ارزهای منطقه آسیا-پاسفیک را تحریک کند. آن نوع حرکت محیطی نیز قابل معامله است — ما این موضوع را بارها و بارها دیده‌ایم.
اکنون تجارت را شروع کنید – برای ایجاد حساب VT Markets زنده خود اینجا
را کلیک کنید
