بازده‌ها در بازار اوراق قرضه ایالات متحده در حال افزایش است و بازدهی ۳۰ ساله به ۴.۹۵٪ رسید و سپس در حدود ۴.۹۰٪ تثبیت شد. این افزایش پس از یک هفته پر تنش رخ داده و بزرگ‌ترین افزایش در بازدهی ۳۰ ساله از سال ۱۹۸۲ را نشان می‌دهد.
نگرانی‌هایی در مورد فشار تأمین مالی وجود دارد، به ویژه در مورد صندوق‌های اهرمی تحت فشار که می‌تواند منجر به بی‌ثباتی بیشتر شود. واکنش بازار اوراق قرضه ظاهراً پاسخی به بحث‌های اخیر تعرفه‌ای بین ترامپ و چین است.
فدرال رزرو و تنش‌های تجاری
با تحول وضعیت، هرگونه مداخله‌ای از سوی فدرال رزرو می‌تواند تسکینی موقت را ارائه دهد اما ممکن است موضع تجاری فعلی را به طول بیاندازد. نتیجه به طور عمده به این بستگی دارد که آیا ترامپ یا فدرال رزرو زودتر اقدام خواهند کرد.
آن افزایش شدید در بازده‌های بلندمدت — که مشخص‌ترین حرکت از اوایل دهه ۱۹۸۰ است — نگران‌کننده‌های عمیق‌تری را در مورد نقدینگی و موقعیت‌های اجباری نشان می‌دهد، به‌ویژه در میان کسانی که از اهرم در بازار آتی استفاده می‌کنند. معامله‌گران اوراق قرضه هفته گذشته را با افزایش ساده نرخ‌ها شروع کردند، اما در پایان، فشار بر الزامات حاشیه و ریسک‌های بالقوه انحلال به این معنی بود که ترس جایگزین صبر شد.
آنچه ما اینجا مشاهده کردیم صرفاً یک بازار نیست که به تغییر در انتظارات نرخ بهره واکنش نشان می‌دهد. این تغییر ناشی از — شاید با فوریت بیشتر از آنچه سیاست‌گذاران قصد داشتند — نشانه‌هایی از اقدام‌های تجاری رو به escalation است. وقتی ترامپ ایده وضع تعرفه‌های جدید بر کالاهای چینی را مطرح کرد، واکنش در درآمد ثابت تنها تحت تأثیر اخبار نبود؛ بلکه علامتی بود که بازار هم‌اکنون نسبت به اشارات ژئوپلیتیکی که به طور مستقیم هزینه سرمایه را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بسیار حساس است.
حالا، فدرال رزرو، که به دقت نظاره‌گر است، ممکن است برای جلوگیری از نوسانات، اقدام کند اگر اعتبار شروع به قفل شدن کند. اما این کار بیشتر از این که اعصاب را آرام کند، می‌تواند تحریف‌های فعلی را استحکام بخشد. اگر پاول اکنون اقدام کند، با تنظیم برنامه‌های ترازنامه یا ارائه نقدینگی از طریق عملیات repo طولانی‌مدت، پیامی ارسال می‌کند که این سطح از حرکت یields قابل تحمل نیست — حتی اگر بخشی از آن ناشی از سیاست باشد.
موقعیت‌یابی و استراتژی‌های بازار
اما عمل ضمانت نمی‌شود. زمان‌بندی همه چیز می‌شود. با فشار ترامپ به همزمانی دکمه‌های پولی و تجاری، فضای کمی برای نتایج هماهنگ باقی مانده است. پاول ممکن است ترجیح دهد دست نگه دارد و امیدوار باشد که لحن مالی قبل از تعهد به قدرت پولی بیشتر تغییر کند. این شکاف در جهت بازار را به جا می‌گذارد، و ما دیده‌ایم که وقتی این خلأ باقی می‌ماند، چه اتفاقی می‌افتد.
برای معامله‌گرانی که به داد و ستد گزینه‌ها یا آتی‌ها می‌پردازند، این نوع محیط نه تنها پرریسک است، بلکه به‌طور مکانیکی دشوار نیز هست. با افزایش بازده‌ها، مدل‌های ارزش در معرض خطر تقریباً روزانه دوباره تنظیم می‌شوند و درخواست‌های حاشیه می‌توانند موقعیت‌ها را در نقاط ورودی برنامه‌ریزی نشده مجبور به خروج کنند. استراتژی‌های مبتنی بر منحنی‌های بازده منظم ممکن است نتیجه ندهند. یک منحنی صاف در یک هفته، به دنبال آن یک شیب‌دار شدن سه روز بعد، فضایی برای بازی‌های مقعر استاندارد باقی نمی‌گذارد.
ما نیز باید فرضیات‌مان را در مورد مدت زمان مورد انتظار بازنگری کنیم. تفکر در مورد افزایش نرخ‌های آتی، آنچه در اینجا در حال وقوع است را به درستی در بر نمی‌گیرد — این یک رویداد استرس‌زا است، که به معنای آن است که موقعیت‌یابی باید به طور تدافعی تطبیق یابد نه به طور پیش‌بینی‌کننده. اگر شرایط تأمین مالی بدتر شود یا اگر بازیکنان اهرمی مجبور به کاهش بیشتر شوند، آن حرکت معکوس می‌تواند به‌عنوان سوختی برای بازده عمل کند، نه کاهش فشار.
این تصادفی نیست که اوراق قرضه ۳۰ ساله بیشترین آسیب را دیدند. این بخش از منحنی معمولاً کم‌ترین وابستگی به انتظارات نرخ فعلی دارد و بیشتر بازتاب استقلال سیاست و ریسک مدت است. وقتی این بازده‌ها به این صورت افزایش می‌یابد، معمولاً به یکی از دو دلیل ناشی از نادرست‌گذاری تورم یا بی‌نظمی در بازارهای تأمین مالی است. در حال حاضر، مورد دوم صادق است — و ما باید به آن به‌عنوان یک رویداد نقدینگی نگاه کنیم، نه صرفاً به عنوان یک واکنش به داده‌های CPI یا جلسات بانک مرکزی.
بر این اساس، نه بر آنچه کسی می‌گوید، بلکه بر مشارکت در مزایده و نسبت‌های پیشنهاد به پوشش توجه کنید. اگر اوراق بلندمدت در مزایده شکست بخورند — یا تنها با دمی بزرگ‌تر پاکسازی شوند — پس این وضعیت تمام نشده است. دلالان نمی‌توانند به طور نامحدود ترازنامه را جذب کنند، به‌ویژه زمانی که هزینه‌های تأمین مالی در همین حین افزایش می‌یابد.
ما دیگر در دوره‌ای نیستیم که فقط جهت افزایش نرخ‌ها مهم باشد. ریسک موقعیت‌دهی اکنون به‌طور کامل در بازی است. هفته‌های آینده به نفع انعطاف‌پذیری و بازی‌های کوتاه‌مدت خواهد بود. حفظ ریسک جهت‌دار، به‌ویژه در انتهای بلند، احساس آسیب‌پذیری می‌کند. بهتر است بر روی اسپردهای ارزش نسبی بین مدت‌ها، یا استراتژی‌های گاما که می‌توانند به تنظیم مجدد‌های نوسانی پاسخ دهند، تمرکز کنید.
اگر پیام‌های مالی در هفته آینده دوباره افزایش یابد، یا اگر فدرال رزرو تصمیم بگیرد بیشتر از حد انتظار نظارت کند، انتظار داشته باشید که نوسانات همچنان بالا بماند. نقدینگی در روزهای دوشنبه و جمعه نازک‌تر است — شکاف‌های قیمتی ممکن است شدیدتر شود. در این نوع بازار، صبر در مقایسه با دقت اولویت کمتری دارد.
اکنون تجارت را شروع کنید – برای ایجاد حساب VT Markets زنده خود اینجا
را کلیک کنید
