رئیس بانک فدرال رزرو نیویورک جان ویلیامز انتظاراتی برای کاهش داده‌های اقتصادی ایالات متحده به دلیل تعرفه‌های جاری بیان کرد. او پیش‌بینی می‌کند که تورم در سال جاری بین ۳.۵٪ تا ۴٪ افزایش یابد، در حالی که عدم قطعیت قابل توجهی در مورد تعرفه‌ها و تجارت وجود دارد. ویلیامز انتظار دارد که رشد اقتصادی به ۱٪ کاهش یابد و نرخ بیکاری به ۴.۵٪ تا ۵٪ افزایش یابد. او بر سیاست مالی با محدودیت اندک تأکید کرد و خاطرنشان کرد که سیاست‌های فعلی برای مقابله با وضعیت موجود مناسب هستند.

انتظارات تورمی

در حالی که داده‌های نرم بدتر شده‌اند، داده‌های سخت همچنان قوی باقی مانده است. او تأکید کرد که انتظارات تورمی به ثبات رسیده و به دستیابی به هدف تورم ۲٪ متعهد است. ویلیامز، در tone نسبتاً مستقیم صحبت می‌کند و تصویر خوشبینانه‌ای از آینده نزدیک ترسیم نمی‌کند. پیش‌بینی افزایش تورم به ۴٪ باید به‌عنوان یک هشدار روشن خوانده شود. این خطر انتزاعی نیست. به‌طور فعال در ارتباطات سیاست‌گذاران مورد توجه قرار می‌گیرد. زبان اینجا—محدود به لحاظ اندک، انتظارات تثبیت‌شده—اشاره به این دارد که هیچ چرخش فوری به سمت تسهیل وجود ندارد. سیاست مالی، به گفته خودشان، در حال حاضر بر لبه تیغ بین حمایت از رشد و کنترل تورم قرار دارد. نرخ بیکاری پیش‌بینی‌شده که به بین ۴.۵٪ و ۵٪ نزدیک می‌شود، چشم‌انداز بازار کار را نیز تغییر می‌دهد. دیگر فقط در مورد تورم اصلی نیست. وقتی می‌گوییم “سیاست‌های فعلی برای مقابله با وضعیت موجود مناسب هستند”، باید به این نتیجه برسیم که کاهش نرخ‌ها بخشی از ابزار فوری پاسخ نیست. هر گونه معکوس شدن نیازمند بدتر شدن شدیدتر یا کاهش شدید داده‌های تورمی است—که در حال حاضر انتظار نمی‌رود.

اختلاف در داده‌ها

تضعیف بیشتر داده‌های نرم با احساسی که ما در نظرسنجی‌های اخیر احساس و PMI مشاهده کردیم، هم‌راستا است، اما تنشی بین آن و داده‌های سخت وجود دارد که حداقل در ظاهر، همچنان قوی باقی مانده است. این اختلاف می‌تواند منجر به نوسانات کوتاه‌مدت شود زیرا معامله‌گران سعی می‌کنند اعداد ورودی را با سیگنال‌های سیاستی تطبیق دهند. تأکید بر “انتظارات تورمی تثبیت‌شده” به ما چیزی بنیادی‌تر می‌گوید—هنوز اعتقاد یا شاید امیدی وجود دارد که ثبات بلندمدت همچنان برقرار باشد. اما می‌دانیم که وقتی خوانش‌های کوتاه‌مدت در سطوح بالا باقی می‌مانند، چقدر شکننده می‌تواند باشد. هیچ چیزی در اظهارات ویلیامز دلالت بر پیش‌بینی‌های نزولی فوری در تورم ندارد. در واقع، دامنه بالایی نزدیک به ۴٪ نشان می‌دهد که سیاست احتمالاً برای مدت طولانی‌تری در حالت نگه‌داشتن باقی خواهد ماند. از جایی که ما نشسته‌ایم، این تحولات احتمال بیشتری می‌دهد که حق بیمه در موقعیت‌های بلندمدت باقی بماند، به‌ویژه در نوسانات نرخ‌ها و FX. فشردگی ممکن است کوتاه‌مدت باشد، و هر کسی که بخواهد این را کاهش دهد احتمالاً در زمانی که داده‌ها می‌توانند بدون هشدار موقعیت را تحت تأثیر قرار دهند، به جلو می‌چسبد. پوزیشن‌گیری باید این احتیاط را منعكس کند—نه از ترس، بلکه به‌عنوان شناسایی اینکه سیاست به زودی قرار نیست تغییر مسیر دهد. اسپردها ارزش مشاهده دارند. ساختار دوره ممکن است همچنان صاف شود اگر احتمال افزایش نرخ‌ها بیشتر در نمودار قیمت‌گذاری شود، اما هیچ تمایل تسهیلی به‌طور آشکار علامت‌گذاری نشده است. پس در هفته‌های آینده، همانطور که داده‌های مربوط به نیروی کار و چاپ PCE وارد می‌شوند، نحوه تعامل داده‌ها با انتظارات همه چیز خواهد بود. ما باید از تمایل به حرکت‌های قیمتی بیش از حد وقتی با نوسانات احساسات کوتاه‌مدت مواجه می‌شویم، پرهیز کنیم. تا زمانی که سیاست‌گذاران مانند ویلیامز با این لحن صحبت کنند، احتمالاً مزیت همچنان به کسانی است که منتظر اختلالات واضح‌تر می‌مانند تا اینکه به سمت الگوهای کوتاه‌مدت هجوم ببرند. اکنون تجارت را شروع کنید – برای ایجاد حساب VT Markets زنده خود اینجا را کلیک کنید