جی پی مورگان احتمال وقوع یک رکود جهانی تا پایان سال را به ۶۰ درصد افزایش داده است، که از ۴۰ درصد بهبود یافته است. این تغییر ناشی از نگرانی‌ها درباره تأثیرات اقتصادی بر دو اقتصاد بزرگ جهان است که منجر به توجه بیشتری به ریسک‌های رکود در بازارها شده است.
این تغییر از ۴۰ درصد به ۶۰ درصد تنها یک تعدیل جزئی نیست—بلکه نشان‌دهنده افزایش قابل توجهی در نگرانی‌ها درباره سلامت کلی اقتصاد در مناطق کلیدی تولید جهانی است. این مسأله هشداری نیست؛ بلکه یک تنظیم مجدد بر اساس فشارهایی است که در ایالات متحده و چین بروز کرده است. در ارزیابی‌های ما، شاخص‌هایی که قبلاً به مقاومتی اشاره می‌کردند، اکنون به مسیری هم‌راستا شده‌اند که نشان می‌دهد ممکن است انقباض دیگر تهدیدی دور نباشد.
واکنش بازار و سیاست فدرال رزرو
زمانی که تیم دایمون دیدگاه خود را تنظیم کرد، این مسأله نشانه‌ای از بررسی دقیق‌تر اعتماد بنیادی به مصرف، فعالیت‌های صنعتی و شرایط مالی سخت بود. بازارهای بدهی همان‌طور که انتظار می‌رفت واکنش نشان دادند—تقاضا برای پناهگاه‌های امن کوتاه‌مدت تقویت شد، در حالی که منحنی‌های بازده طولانی‌تر به‌طور بیشتری به سمت قلمرو معکوس افت کردند. این تنها یک ویژگی بازار نیست؛ بلکه نشانه‌ای از ناراحتی در مورد رشد آینده است.
اظهارات پاول، هرچند با احتیاط بیان شده، حاکی از این است که مسیرهای نرخ همچنان وابسته به داده‌ها هستند، اما با نرم شدن داده‌های اشتغال و ناکامی فشارهای دستمزدی در افزایش معنی‌دار، پیش‌نیاز برای سخت‌گیری‌های بیشتر به‌نظر می‌رسد بالاتر رفته است. نمی‌توان نادیده گرفت که این چه معنایی دارد: ممکن است به زودی شاهد حرکت سیاستگذاران از محدودیت به سمت حمایت باشیم، به‌ویژه اگر روند درخواست‌های بیمه بیکاری شروع به افزایش کند. بین نظارت و توقف یک خط باریک وجود دارد، و صورت‌جلسه‌های اخیر فدرال رزرو نشان می‌دهد که آن‌ها چقدر از این موضوع آگاه هستند.
در همین حال، تأثیر تقاضای ضعیف صادرات در اقتصادهای بزرگ آسیایی—به‌ویژه آن‌هایی که به زنجیره‌های تأمین چین وابسته‌اند—به تصویر کلی دامن می‌زند. زمانی که لی آمادگی خود را برای تثبیت بازارهای مسکن و اعتبار نشان داد، ما این را بیش از یک حرکت داخلی تلقی کردیم؛ بلکه این یک قدم بود که می‌توانست اثر دومینو را فراتر از منطقه محدود کند. با این حال، آیا این کافی است، هنوز مشخص نیست. تولید صنعتی و جریان‌های اعتباری همچنان نتایج مختلطی از خود نشان می‌دهند، که برخی از بهبودها با افت سرمایه‌گذاری خصوصی جبران می‌شود.
تنظیمات استراتژی معاملاتی
یکی از حوزه‌هایی که به دقت مدلسازی می‌کنیم، احساسات مرتبط با اصلاحات درآمدی است. با ورود نتایج شرکتی و باریک شدن پیش‌بینی‌ها، وزن گذاشته شده بر روی سیگنال‌های کلان افزایش می‌یابد. به‌طور مؤثر، حرکت‌های بزرگتر از معمول اکنون کمتر به نتیجه‌های خاص شرکتی وابسته است و بیشتر به بخش‌های در معرض اقتصاد کلان مانند حمل و نقل، انرژی و کالاهای سرمایه‌ای مربوط می‌شود.
همچنین تأثیر قابل مشاهده‌ای بر همبستگی بین دارایی‌ها وجود دارد. اوراق قرضه و سهام، که قبلاً تنوع را فراهم می‌کردند، بار دیگر به‌طور همزمان حرکت می‌کنند. این موضوع پروفایل حفاظتی پرتفوی‌های چند دارایی را کاهش می‌دهد و نحوه هج کردن ما از طریق آتی‌ها و پوت‌های کوتاه‌مدت را تغییر می‌دهد. ما به سمت پروفایل گامای تندتر متمایل هستیم تا از نوسانات درج‌شده پایین در مقابل سطوح افزایشی بهره‌برداری کنیم—الگویی که بازارها معمولاً هنگامی که عدم قطعیت به‌خوبی تعریف شده باشد، پاداش می‌دهند.
ما این محیط را نه پایدار و نه نامنظم می‌دانیم. در عوض، این محیط به شدت به محرک‌های خبری حساس است. معامله‌گرانی که آماده نظارت بر جریان‌ها هستند—نه فقط سطوح قیمت—بهتری جایگاه خواهند داشت. به‌ویژه در معاملات آتی ارزی و قرارداشت‌های مصنوعی، جایی که اندازه موقعیت‌ها می‌تواند در مدت نسبتاً کوتاهی تنظیم شود.
اکانت زنده VT Markets خود را ایجاد کنید و هم اکنون شروع به معامله کنید.
اکنون تجارت را شروع کنید – برای ایجاد حساب VT Markets زنده خود اینجا
را کلیک کنید
