ین اخیراً به دلیل امکان تعدیلات بیشتر سیاست پولی از سوی بانک ژاپن تقویت شده است. با این حال، رئیس بانک ژاپن، کازو اودا، اشاره کرد که بانک مرکزی گزینه‌های خود را باز نگه می‌دارد، با توجه به تأثیر نامشخص تعرفه‌های ایالات متحده بر تورم.
مگان گرین از بانک انگلستان به تأثیر تعرفه‌های ایالات متحده بر اقتصاد و تورم اشاره کرد و گفت که هنوز مشخص نیست. این تعرفه‌ها نه تنها بر رشد اقتصادی ایالات متحده تأثیر می‌گذارند بلکه بر شرکای تجاری آنها نیز تأثیر دارند و نرخ تبادل دلار نیز ارزیابی‌های تورم را پیچیده می‌کند.
تأثیر تعرفه‌های ایالات متحده
اثر پیش‌بینی‌شده تعرفه‌ها کاهش ارزش دلار ایالات متحده بود که ممکن بود باعث افزایش تورم برای شرکای تجاری شود. اما به جای آن، دلار کاهش پیدا کرد و منجر به کاهش تورم از طریق نرخ تبادل شد.
این وضعیت می‌تواند بانک‌های مرکزی را از ناچار کردن به مقابله با ریسک‌های اقتصادی و تورمی معاف کند. انتخاب سیاست پولی انبساطی‌تر ممکن است قابل دستیابی‌تر باشد و فشار بر روی افزایش ارزش دلار را کاهش دهد. با این حال، مگر اینکه تعرفه‌ها برداشته شوند، احتمالاً تأثیر آنها برعکس نخواهد شد.
به زبان ساده، تحلیل اولیه به عدم قطعیت فزاینده در دینامیک‌های تورم جهانی اشاره دارد، با تمرکز ویژه بر چگونگی تأثیر سیاست تجاری ایالات متحده نه تنها بر چشم‌انداز تورم خود بلکه بر چشم‌انداز شرکای تجاری آن. به‌ویژه، هم اودا و هم گرین نشان می‌دهند که نتایج به‌گونه‌ای که پیش‌بینی شده بود، رقم نخورده است. افزایش مورد انتظار دلار ایالات متحده پس از اعلام تعرفه‌ها به‌گونه‌ای که بسیاری تصور می‌کردند، واقعاً محقق نشد. در عوض، ما شاهد ضعف دلار بودیم. این، به نوبه خود، فشارهای قیمتی واردات را کاهش داده است — یک مزیت ناخواسته برای اقتصادهایی که با اعداد دشوار تورمی مواجه هستند.
بازنگری در استراتژی‌های تجاری
از سوی ما، باید به این نکته واقف شویم که کتابچه ابتدایی برای تجارت ارز و نرخ‌ها بر اساس اخبار تعرفه نیازمند بازبینی است. به نظر می‌رسد بازار ارز خارجی از واکنش‌های یادداشت درسی انحراف یافته است. قبلاً تصور می‌شد که تعرفه‌ها منجر به تنظیمات پولی سفت‌تری شوند، به‌ویژه در اقتصادهایی که در معرض تغییرات سیاست ایالات متحده قرار دارند. اما به نظر می‌رسد که عکس این در حال وقوع است و این عواقب واقعی زمانی به وجود می‌آورد که در حال ساخت اسپردهای تقویمی یا استراتژی‌های نوسان جهت‌دار باشید.
رویکرد توکیو تحت رهبری اودا به دور از پاسخ‌های سیاستی مشابه است. تأکید وی به‌وضوح بر جمع‌آوری داده‌های بیشتر قبل از تشدید بیشتر است. این ممکن است به‌نظر غیر انقلابی بی‌افتد، اما برای آن دسته از ما که در حال ایجاد معاملات حساس به نرخ هستیم، این واقعاً هرگونه قدرت یان در کوتاه‌مدت را که ناشی از راهنمایی قوی باشد، در حاشیه قرار می‌دهد. در این زمینه، بیشتر در مورد اینکه آیا نرخ‌ها حرکت می‌کنند و بیشتر در مورد چگونگی کندی تمایل بانک مرکزی به سمت گرایش سخت‌گیرانه است.
در آن سوی کانال، مشاهدات گرین واقعیت غم‌انگیزی را روشن می‌کند: محاسبات تورم دشوارتر می‌شوند، نه واضح‌تر. زمانی که نرخ تبادل بر خلاف انتظارات جامعه فعالیت می‌کند، تمام قیمت‌گذاری‌های پیشرفته ابزارهای وابسته به تورم باید دوباره تنظیم شوند. حالا بازار با وظیفه ناراحت‌کننده بازنگری در فرضیات خود که در گذشته به‌عنوان پایدار تلقی می‌شد، مواجه است — و این کار باید به‌سرعت انجام شود.
این محیط جدید، انتخابی بودن را ترجیح می‌دهد. به‌جای پیگیری شرط جهت‌دار، حفظ انعطاف در موقعیت‌دهی به‌نظر ارزشمندتر می‌رسد، به‌ویژه زمانی که عوامل نوسانی مانند تعرفه‌ها همچنان حل نشده و مستعد تنش‌های ژئوپولیتیکی هستند. برای استراتژی‌های مبتنی بر کلان، آنچه که در اینجا قابل اقدام است، ریسک نامتقارن است: اگر تعرفه‌ها در جای خود بمانند، ممکن است همچنان به تجربه انتقال‌های کندتر تورمی ادامه دهیم — به‌ویژه خارج از ایالات متحده. این تنظیم نرخ‌های بهره نسبت را به سمت فوریت کمتر می‌چرخاند.
در این تنظیم، احتمال لحن‌های نرم‌تر از بانک‌های مرکزی افزایش می‌یابد. این بدان معنی نیست که کاهش نرخ تضمین شده است، اما فضایی برای دستیابی به یک دست ثابت نسبت به آنچه که قبلاً فرض شده بود، بیشتر است. این به‌ویژه اندازه‌گیری‌های حمل و نقل را در جایی که قیمت‌گذاری‌های پیشرفته نسبت به فشارهای جدید ناشی از کاهش تورم بسیار تند است، به‌طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.
البته، وجود تعرفه‌ها به‌طور کامل شانس معکوس شدن نرخ تبادل را بی‌اعتبار نمی‌کند. اگر احساسات ژئوپولیتیکی دوباره تغییر کند — و غالباً چنین می‌شود — ممکن است شاهد اصلاحات ناگهانی باشیم. اما در کوتاه‌مدت، عملکرد قیمت در ارزهای G10 نشان نمی‌دهد که بازارها آماده‌اند تا برای ریسک نرخ در اکثر جبهه‌ها هزینه کنند.
مدل‌سازی سطوح نوسان کوتاه‌مدت در برابر این سناریو، نوسانات ضمنی به احتمال زیاد تا زمانی که یک محرک کلان جدید ظاهر نشود، سرکوب می‌شود. از این منظر، ما از یک رژیم نوسان مبتنی بر ارزیابی به یکی که تقریباً به‌طور انحصاری به بازنگری فرضیات واکنش نشان می‌دهد، منتقل شده‌ایم.
اکنون آنچه اهمیت دارد، جایی است که باور به سیاست شروع به تضعیف می‌کند. میان یک BOJ محتاط و کمیته سیاست پولی در لندن که بسیار نظارت می‌کند، تردید قابل مشاهده است. این نوعی انحراف است که اگرچه انفجاری نیست، اما به پوزیشن‌گذاری ارزش نسبی اصلاح‌شده‌تر کمک می‌کند.
اکنون تجارت را شروع کنید – برای ایجاد حساب VT Markets زنده خود اینجا
را کلیک کنید
